Afgelopen weekend nam ik als solist deel aan de slot uitvoering van het Projectkoor Gabriel Fauré. Er valt enorm veel over Fauré’s werk te zeggen en te beleven en met de omschrijving van de recensent is heel veel in éénmaal genoemd: troostende lichtheid.

Tijdens mijn kinderjarenhoorde ik het Requiem voor het eerst omdat mijn broer en zus het werk met het schoolkoor van de Vrije School Den Haag uitvoerden onder leiding van Willem Brunink. Een indrukwekkende dirigent die met mentale zweepslagen en vooral briljante muzikale-inzichten grommende tijgers en stralende engelen uit schuchtere jongens en meisjes wist halen.

Het Pie Jesu is me vooral bijgebleven van de LP, die in huis gehaald was door mijn zusje, waarbij de Spaanse Victoria de los Angeles de warm menselijke Pie Jesu liet klinken. Ik kan mij de uitvoering niet herinneren maar wel het mee-oefenen met de LP thuis. Later voerde ik, op dezelfde school, het Requiem onder leiding van Bruning’s opvolger Leo Rijkaard, uit. Soliste was Miranda van Kralingen en begeleiding was van het Residentie Orkest. Er zaten zekere voordelen aan het schoolgaan in Den Haag…..

Steenwijk 14 maart 2010

Toen Monique Suring mij twee jaar geleden vroeg of ik deel wilde nemen aan haar Projectkoor heb ik niet lang hoeven nadenken.
Monique is een bijzondere dirigente en werken met haar is voor mij altijd een heel fijne ervaring geweest. Vier uitvoeringen zijn er in totaal geweest en één tryout in combinatie met een kerstconcert van Side Table Singers.

Fauré’s Pie Jesu is geen eenvoudig werk om te zingen, juist omdat het in zijn eenvoud moet staan en tegelijk wil stralen. Ik vind het heerlijk het Pie Jesu te zingen. Hier is de dood geen een straf maar wel is er de vraag naar een ‘goede dood’ waar kalmte en rust heerst.
Het Lied Après un Reve kende ik niet eerder wat ik begreep een ernstig gebrek in mijn muzikale bagage was… Altijd enigszins op mijn hoede met franse muziek begon ik aan het stuk in de hoop dat mijn dramatische klank zich in het stuk zou gaan voegen. Dat het een waarlijk genoegen bleek van twee partijen verraste me blij!

In de uitvoeringen van de gehele looptijd van het Projectkoor Gabriel Fauré heb ik enorm veel muzikaal plezier mogen beleven. Aan de prachtige begeleidingen van eerst Ellen Ehrenreich, later Janine Santing en daarbij nog in het Reqiuem het Nederlands Begeleidings Orkest.

Aan het zingen van mijn collega solist Bariton Klaas Peter van der Laan die in alle maar zeker in de laatste uitvoeringen heel erg mooi zong. Het was droevig dat we maar twee maal van het prachtige doorleefde cellospel van Peter Suring hebben mogen genieten die vanwege ziekte onverwacht niet in staat was de laatste uitvoeringen te volbrengen. Gelukkig hebben we de werken kunnen uitvoeren door dat twee cellisten uit het orkest het op grandioze wijze overnamen. Zelf was ik erg geraakt door de prachtige toon en eenheid van klank in het Elegie door cellist Jan Willem Troost en pianiste Janine Santing. Janine is een ongelofelijk bescheiden pianiste die het tot kunst heeft gemaakt om mee te kunnen bewegen met de muziek en de solist die ze begeleid. Tijdens het oefenen zijn er weinig woorden nodig, alle nuances worden feilloos opgepakt en uitgevoerd; bijzonder om mee te maken.

Het koor heeft mij het meest verrast van alles. Met de try-out waren er mooie stukken maar veel delen hadden nog aandacht nodig, in maart klonk het soms prachtig maar afgelopen weekend waren alle delen, mede door de begeleiding van het orkest, een genot om te beluisteren. En het Requiem was inderdaad van een “troostende lichtheid”.
Interessant is dat Monique nergens gekozen heeft voor een iele uitvoering maar juist alle koorleden goed in hun kracht zette met een heldere, bijna aardse interpretatie voor het koor en orkest. Het lijkt erop dat lichtheid beter ervaren kan worden als je vanuit de aardse horizon kijkt. Na zoveel jaar het Requiem te hebben gehoord drong zondag voor het eerst bijna met een schok de betekenis “eaternam habeas requiem” uit het Paradisum tot mij door. Het huis, de verblijfplaats voor de gestorvenen zo duidelijk bezongen door dit koor dat het even op kon lichten en twijfel voor een moment tot rust werd gebracht.

Gabriel Fauré’s troostende lichtheid

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *